Οι γυναίκες αυτές είχαν κατά μέσο όρο 37% μεγαλύτερη πιθανότητα να γεννήσουν παιδί, που κάποια στιγμή αργότερα θα διαγιγνωσκόταν με ΔΕΠΥ.
Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας είναι μια νευρο-συμπεριφορική διαταραχή άγνωστης αιτιολογίας, από την οποία πάσχει έως το 5% των παιδιών, με συμπτώματα από πιο απλά έως πιο σοβαρά.
Σε σχέση με τις γυναίκες που δεν είχαν πάρει παρακεταμόλη κατά την εγκυμοσύνη τους, όσες είχαν πάρει, είχαν 29% μεγαλύτερη πιθανότητα να αποκτήσουν παιδί που αργότερα θα έκανε φαρμακευτική αγωγή για ΔΕΠΥ και 13% μεγαλύτερη πιθανότητα το παιδί τους έως την ηλικία των επτά ετών να είχε εμφανίσει συμπεριφορές τύπου ΔΕΠΥ.
Προηγούμενη έρευνα παρείχε ενδείξεις ότι η εν λόγω φαρμακευτική ουσία μπορεί να διαταράξει την φυσιολογική ορμονική λειτουργία και να επιδράσει αρνητικά στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο του εμβρύου.
Άλλοι επιστήμονες, που δεν συμμετείχαν στη νέα μελέτη, επεσήμαναν πως αυτά τα παρατηρησιακά ευρήματα δεν αποδεικνύουν ότι η λήψη παρακεταμόλης όντως προκαλεί ΔΕΠΥ, απλώς αναδεικνύουν μια προκαταρκτική συσχέτιση, η οποία όμως θα πρέπει να επιβεβαιωθεί από μελλοντικές έρευνες.
«Τα ευρήματα από αυτή τη μελέτη πρέπει να ερμηνευθούν με επιφυλακτικότητα και δεν πρέπει να επιφέρουν αλλαγές στην καθιερωμένη πρακτική», δήλωσαν σε σχόλιο τους, στο ίδιο ιατρικό περιοδικό, ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Κάρντιφ της Ουαλίας, με επικεφαλής την Μίριαμ Κούπερ.
«Όμως δείχνουν την σημασία που έχει να μην θεωρούμε δεδομένη την ασφάλεια ενός φαρμάκου στη διάρκεια της εγκυμοσύνης», τόνισαν, ενώ πρόσθεσαν ότι οι λόγοι για τους οποίους οι έγκυες γυναίκες έπαιρναν τα παυσίπονα (και όχι αυτά τα ίδια), μπορεί να έπαιξαν ρόλο για την αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης ΔΕΠΥ στα παιδιά τους.
Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ, Παύλος Δρακόπουλος