Διαφημίσεις Google

                                  
Η Πύλη Της Τεχνολογίας-Gate Of Tech

Η Πύλη Της Τεχνολογίας: Τεχνολογικά Νέα - Επιστήμες - Μαθηματικά – Πληροφορική - Φυσική – Διάστημα – Βιολογία - Ιατρική – Πλανήτης

pop_up_face

Διαφημίσεις Google

                                  

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Tα ΑΕΙ της χώρας μας«ανεβάζουν» όλα τα μαθήματά τους στο Διαδίκτυο

Τα ελληνικά πανεπιστήμια οnlineΣε μια φιλόδοξη προσπάθεια τα ΑΕΙ της χώρας μας«ανεβάζουν» όλα τα μαθήματά τους στο Διαδίκτυο. Λόγω των γνωστών οικονομικών και άλλων προβλημάτων το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα άψογο, αποτελεί όμως μια καλή αρχή ενώ η προσέλευση του κοινού είναι αθρόα.Στο παρασκήνιο της επικαιρότητας, κάτι πρωτοφανές έχει συμβεί στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας μας, κάτι παγκοσμίως πρωτοφανές σε κλίμακα: 3.000 πανεπιστημιακά μαθήματα ψηφιοποιήθηκαν, αναρτήθηκαν και αναρτώνται δωρεάν στο Διαδίκτυο, στο πλαίσιο ενός ....έργου που οραματιζόταν να δώσει πλήρη πρόσβαση στα μαθήματα όλων των πανεπιστημίων μας σε κάθε πολίτη!

Θεωρητικά θα ήταν η καλύτερη επιβεβαίωση του πολιτισμικού και συνταγματικού κεκτημένου της Ελλάδας για «δωρεάν Παιδεία» στον νέο αιώνα. Στην πράξη, είναι κάτι που μένει να κριθεί από όσους επισκεφθούν τη διαδικτυακή βιβλιοθήκη πανεπιστημιακών μαθημάτων που στήθηκε – φοιτητές, φιλομαθείς πολίτες, συναδέλφους καθηγητές και... πολιτικούς. Το έργο ολοκληρώνεται τυπικά στο τέλος του μήνα, χωρίς σημάδι στον ορίζοντα για επέκτασή του στο σύνολο των μαθημάτων. Αλλά ήδη μια νέα προσπάθεια αναδύεται στον χώρο της ελεύθερης πανεπιστημιακής επιμόρφωσης, με εργαλεία δανεισμένα από το ΜΙΤ και το Χάρβαρντ, από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Είναι μια αποκοτιά εν μέσω κρίσης ή έχουμε μια «Πανεπιστημιακή Ανοιξη» ελέω Διαδικτύου; Διαβάστε στις σελίδες μας τι μάθαμε συζητώντας με τους πρωτεργάτες αυτών των καινοτόμων κινήσεων απελευθέρωσης της γνώσης στη χώρα μας.

Για τους πολίτες που έχουν πλέον αφήσει πίσω τους τα θρανία της εκπαίδευσης και ίσως έχουν ήδη παιδιά σε αυτά, η Παιδεία είναι κάτι σαν το «μαύρο κουτί» των αεροπλάνων: όλοι γνωρίζουν ότι μέσα τους κρύβεται η καταγραφή της πορείας και τα συμβάντα της πτήσης, αλλά μόνον οι «ειδικοί» μπορούν να τα αποκρυπτογραφήσουν. Με άλλα λόγια, αφ' ης στιγμής πάψεις να είσαι ο ίδιος παραλήπτης της παρεχόμενης Παιδείας, το ποια είναι η πορεία της και το περιεχόμενό της το γνωρίζουν πραγματικά μόνον οι νυν μετέχοντες: ο πιλότος (υπουργείο Παιδείας), το προσωπικό πτήσης (καθηγητές και δάσκαλοι) και οι επιβάτες (μαθητές και φοιτητές). Και, καθώς το συνήθειο στην Ελλάδα είναι κάθε υπουργός Παιδείας να ανατρέπει το έργο των προηγουμένων του, το πόσο πραγματικά και επίκαιρα γνωρίζουν την πορεία του σκάφους οι μετέχοντες είναι και αυτό συζητήσιμο.

Εχουμε λοιπόν ένα ιδιόμορφα στεγανό κουτί στην κοινωνία μας - κάτι που όλοι μιλούν γι' αυτό σαν να είναι ορθάνοιχτο, ενώ στην πράξη παραμένει πεισματικά κλειστό, αμυντικό, συντηρητικό, ως και αντιδραστικό σε κάθε διαφανή εκτίμηση του περιεχομένου του και κάθε συστηματική αξιολόγηση του τρόπου λειτουργίας του. Ωστόσο... σας έχω νέα: το κλειστό αυτό σύστημα έχει ανοίξει πρόσφατα ένα παράθυρο θέασης των όσων παράγει, ανοιχτό προς όλους. Και το φως που εισχωρεί από αυτό το «παράθυρο» είναι τόσο σαρωτικό που, ενδεχομένως, όχι μόνο θα κάνει το μαύρο κουτί της Παιδείας διάφανο στην ολότητά του αλλά και θα την αλλάξει ριζικά! Ας δούμε το τι συνέβη για να συλλάβουμε το τι ενδέχεται να συμβεί.

Η ψηφιοποίηση της εκπαίδευσης
Η αξιοποίηση των ψηφιακών μέσων στην εκπαίδευση είναι κάτι που ξεκίνησε τη δεκαετία του '80, κυρίως μετά τη μαζική διάδοση των προσωπικών υπολογιστών με γραφική απεικόνιση (Windows PCs), γύρω στο 1985. Ηταν, τρόπον τινά, σαν να μετακόμιζε ένα βιντεοκλάμπ με ταινίες (και αργότερα CD και DVD) στο σπίτι του ευτυχούς κατόχου υπολογιστή. Από πλευράς περιεχομένου, τα ψηφιακά μέσα είχαν το ίδιο «κατεψυγμένη γνώση» όσο και τα ντοκιμαντέρ ή η Εκπαιδευτική Τηλεόραση, αλλά προσέφεραν έναν βαθμό αλληλεπίδρασης μεταξύ χρήστη και προγράμματος. Για να ανακαινιστεί και να επικαιροποιηθεί όμως το περιεχόμενο, έπρεπε να περιμένει κανείς την επόμενη έκδοση του προγράμματος - εφόσον και όταν συνέβαινε.

Η έλευση του Διαδικτύου υπήρξε καταλυτική για αυτό το μοντέλο εκπαίδευσης: αφενός οι δημιουργοί των εκπαιδευτικών προγραμμάτων μπορούσαν τώρα να ανανεώνουν και βελτιώνουν συνεχώς το περιεχόμενό τους και αφετέρου οι χρήστες είχαν πρόσβαση σε μια «παγκόσμια εκπαιδευτική τηλεόραση» με πάμπολλα κανάλια για κάθε θεματική. Επιπλέον η επικοινωνία μαθητών - διδασκόντων γινόταν τώρα πολύ πιο άμεση (μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου) και το όλο «προϊόν» μεταβλήθηκε σε μία δεκαετία από στατικό σε δυναμικό.

Εννοείται ότι οι δημιουργοί του εκπαιδευτικού λογισμικού μετείχαν σε αυτή την παγκόσμια αρένα ανταγωνισμού ως επιχειρηματίες μάλλον παρά ως... ιεραπόστολοι.

Οι αυξημένες απαιτήσεις ποιότητας και βελτίωσης μπορούσαν να αντιμετωπιστούν μόνο με ένα στιβαρό επιχειρηματικό σχέδιο που θα απέφερε κέρδη. Οπότε το σταδιακό πέρασμα από το εκπαιδευτικό λογισμικό για μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε εκείνο των ΤΕΙ και ΑΕΙ αντιμετωπίστηκε από τα κολέγια και τα πανεπιστήμια ως ένας ακόμη τρόπος να εδραιώσουν το κύρος τους και να προσποριστούν έσοδα. Στην Ελλάδα, όπου τα πανεπιστήμια ήταν εξ ορισμού δημόσια, το κίνητρο δημιουργίας εσόδων δεν ήταν πολύ ισχυρό.

Η επόμενη φάση καταλυτικών εξελίξεων συνέβη στις αρχές του νέου αιώνα, όταν κάποιοι «αιθεροβάμονες» εκπαιδευτικοί άρχισαν να αναρτούν δωρεάν στις ιστοσελίδες τους τις ομιλίες που έκαναν στα αμφιθέατρα (είτε ως παρουσιάσεις τύπου PowerPoint είτε ως βίντεο). Συνάμα δάσκαλοι και καθηγητές όλων των βαθμίδων άρχισαν να παρέχουν «δωρεάν φροντιστήριο» μέσω του οπτικού Διαδικτύου (YouTube), χρησιμοποιώντας άλλοτε μόνο μια βιντεοκάμερα και άλλοτε τους ψηφιακούς πίνακες που έμπαιναν πλέον σε κάθε τάξη και αμφιθέατρο. Το φαινόμενο των «ανοιχτών μαθημάτων» πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις ώστε από το 2012 εξανάγκασε πανεπιστήμια διεθνούς φήμης - όπως το ΜΙΤ, το Harvard και το Stanford - να ενδώσουν στο «δωρεάν» και να αναρτήσουν πολλά από τα μαθήματά τους στο Διαδίκτυο (βλ. www.edx.org). Οπότε παρέχουν τώρα δωρεάν σπουδές χωρίς πτυχίο σε οποιονδήποτε ή παρακολούθηση μαθημάτων με πιστοποίηση σε όποιον πληρώνει και... περνάει τις εξετάσεις φυσικά.

Ανοιχτά μαθήματα εν Ελλάδι
Το άνοιγμα των πανεπιστημιακών μαθημάτων στο ευρύ κοινό είναι σχετικά απλό όταν γίνεται από έναν μεμονωμένο καθηγητή αλλά απαιτεί ιδιαίτερη οργάνωση και ειδικό λογισμικό όταν παρέχεται από ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα ή, ακόμη περισσότερο, όταν παρέχεται από όλα τα ΑΕΙ μιας χώρας μέσω κοινής (ή σχεδόν κοινής) υποδομής. Στην πατρίδα μας συζητήθηκε εξαρχής η δημιουργία κοινής υποδομής, με συγκεκριμένα πρότυπα «ανάρτησης και εκπομπής». Ετσι το Ελληνικό Ακαδημαϊκό Δίκτυο GUnet παρουσίασε αρκετά νωρίς - το 2003 - το ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Ηλεκτρονικών Μαθημάτων Open eClass. Ηταν ένα σύνολο προγραμμάτων ανοιχτού κώδικα και ελεύθερης διανομής, που απέκτησε τη δεύτερη έκδοσή του το 2007 και την τρίτη το 2014.

Βεβαίως η ανάπτυξη της λογισμικής υποδομής δεν ήταν παρά το εναρκτήριο λάκτισμα στην όλη υπόθεση: χρειαζόταν η ψηφιοποίηση του εκπαιδευτικού υλικού, τα στούντιο σύλληψης και επεξεργασίας ήχου και εικόνας και... η συναίνεση των εκπαιδευτικών. Οπότε το 2012 εντάχθηκε από το υπουργείο Παιδείας στο ΕΣΠΑ της «Εκπαίδευσης και Διά βίου Μάθησης» το έργο δημιουργίας και παροχής ανοιχτών ψηφιακών μαθημάτων σε εθνικό επίπεδο. Στην αρχική του φάση δημιούργησε τα «πρότυπα επικοινωνίας», χτίζοντας μετά το Open eClass την πλατφόρμα εκπομπής πολυμορφικού εκπαιδευτικού περιεχομένου OpenDelos και τη διαδικτυακή πύλη του μητρώου αναζήτησης μαθημάτων opencourses.gr/. Επειτα ενημέρωσε και κατάρτισε τους καθηγητές στο πώς θα χρησιμοποιούσαν τα εργαλεία αυτά ώστε να φτάσουν στην ανάρτηση των δικών τους μαθημάτων.

Στις 30 Οκτωβρίου 2015, σε ημερίδα του Ακαδημαϊκού Διαδικτύου GUnet, παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα αυτού του τρίχρονου έργου. Επιγραμματικά, με τελικό προϋπολογισμό περίπου 12 εκατ. ευρώ, η συνέργεια 25 πανεπιστημίων και ΤΕΙ της χώρας έστησε σε 150 χώρους διδασκαλίας και εκδηλώσεων οπτικοακουστικό εξοπλισμό για παραγωγή πολυμορφικού περιεχομένου και ψηφιοποίησε 2.489 μαθήματα από επτά θεματικές περιοχές και από 2.595 διδάσκοντες. Ηδη επισκέφθηκαν τη σχετική πύλη 54.233 ενδιαφερόμενοι σε ένα έτος (Νοέμβριος 2014 - Οκτώβριος 2015). Στο τέλος του έργου (τυπικά τελειώνει στις 30.11.2015) αναμένεται ότι θα έχουν αναρτηθεί περισσότερα από 3.000 μαθήματα.
.
Ποσοτικά, ο αριθμός αυτών των μαθημάτων είναι περίπου το....

Διαβάστε περισσότερα στο: www.tovima.gr