Μετά τα βιολογικά τρόφιμα και τα βιο-καύσιμα, φαίνεται πως έρχεται και η ώρα των βιολογικών ελαστικών. Η γαλλική εταιρία Michelin ανακοίνωσε
ότι ξεκινά ένα μεγάλο ερευνητικό πρόγραμμα με στόχο να παράγει ελαστικά
που θα περιέχουν οργανική ύλη, όπως ζαχαροκάλαμα, άχυρα, ξύλα κ.α.Το πρόγραμμα με την ονομασία "Bio Butterfly" (Βιο-Πεταλούδα), σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν»,
περιλαμβάνει τη σχεδιαζόμενη κατασκευή ενός πιλοτικού εργοστασίου και
θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με το δημόσιο ερευνητικό κέντρο... IFP
Energies Nouvelles και τη θυγατρική του εταιρεία Axens.
Το γαλλικό υπουργείο Περιβάλλοντος και η κρατική Υπηρεσία Διαχείρισης Ενέργειας θα υποστηρίξουν το σχέδιο με επιδότηση 14,7 εκατ. ευρώ, ενώ ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος για την επόμενη οκταετία εκτιμάται σε 52 εκατ. ευρώ.
Σήμερα, η Michelin κατασκευάζει ελαστικά από ένα μίγμα φυσικού και συνθετικού ελαστικού ως πρώτη ύλη. Το βασικό συνθετικό συστατικό είναι το βουταδιένιο, ένα υποπροϊόν του πετρελαίου. Καθώς όμως αυξάνονται οι ανησυχίες για την πιθανή εξάντληση των αποθεμάτων του πετρελαίου στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, η γαλλική εταιρία -όπως και άλλες- αναζητά εναλλακτικές λύσεις που θα απεξαρτήσουν τα ελαστικά από τα ορυκτά καύσιμα, ώστε να μην βρεθεί ξαφνικά ενώπιον κάποιας δυσάρεστης έκπληξης.
Παρ’ όλο που η ζήτηση του βουταδιένιου αυξάνεται με ετήσιο ρυθμό 4%, η παραγωγή του αντιμετωοπίζει τον κίνδυνο να μειωθεί. Ήδη, έως το 2020 αναμένεται έλλειψή του στη διεθνή αγορά. Η μεγαλύτερη απειλή είναι η στροφή του ενδιαφέροντος κρατών και ερευνητών από το πετρέλαιο προς το σχιστολιθικό αέριο, το οποίο αποτελεί μια νέα ενεργειακή πηγή και υπόσχεται πτώση των τιμών του φυσικού αερίου.
Η προοπτική ελλείψεων διπλασίασε τις τιμές του βουταδιένιου το 2011-12, προκαλώντας μεγάλες ανησυχίες στους απανταχού κατασκευαστές ελαστικών. Αν και πιο πρόσφατα οι τιμές του έπεσαν ξανά, οι εταιρίες φοβούνται ότι είναι θέμα χρόνου να κινηθούν και πάλι ανοδικά, πράγμα που θα ασκήσει κατ’ ανάγκη πιέσεις στο κόστος παραγωγής, οι οποίες θα μετακυλισθούν -αργά ή γρήγορα- και στις λιανικές τιμές των ελαστικών.
Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, στο προσκήνιο εισέρχονται τα οργανικά υλικά ως ένα πιθανό υποκατάστατο των παραγώγων του πετρελαίου και ως μια εναλλακτική λύση για να διασφαλιστεί η προμήθεια των πρώτων υλών και, παράλληλα, να συγκρατηθεί το παραγωγικό κόστος. Η Μichelin προτίθεται να δοκιμάσει αρχικά την αξιοποίηση των οργανικών-βιολογικών αποβλήτων. Με την κατάλληλη χημική επεξεργασία αυτής της βιομάζας, ο στόχος θα είναι η δημιουργία βιο-βουταδιένιου. Όμως, μένει να αποδειχτεί στην πράξη ότι κάτι τέτοιο είναι τεχνικά εφικτό και οικονομικά βιώσιμο.
Ανταγωνίστριες εταιρίες ελαστικών, όπως η Bridgestone, και χημικές εταιρίες όπως οι Eni κλαι TPC, επίσης μελετούν εναλλακτικές λύσεις για το συνθετικό βουταδιένιο. Το μέλλον θα δείξει πού θα οδηγήσει αυτή η «κούρσα» και κατά πόσο στους δρόμους κάποτε θα κυλάνε ελαστικά από φυτά!
Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ, Π. Δρακόπουλος