Η συμβατική συμπίεση κλασικών ψηφιακών δεδομένων με τη βοήθεια ειδικών αλγορίθμων είναι σήμερα πια μια απλή διαδικασία που έχει ως αποτέλεσμα ένας δεδομένος όγκος πληροφοριών να καταλαμβάνει μικρότερο χώρο σε έναν σκληρό δίσκο ή σε μια μνήμη υπολογιστή. Στην περίπτωση όμως των κβαντικών δεδομένων τα πράγματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα, επειδή τα δεδομένα αυτά δεν κωδικοποιούνται μόνο ως μια εναλλαγή των ψηφίων «1» και «0», αφού στην κβαντική κατάσταση της ύλης μπορεί να υπάρχει και μια «υπέρθεση» των δύο παραπάνω τιμών, δηλαδή ποικίλοι συνδυασμοί τους. Επιπλέον, κάθε qubit μπορεί να πάρει διαφορετική τιμή, καθώς οι μετρήσεις στον κβαντικό κόσμο βασίζονται όχι σε προκαθορισμένες τιμές, αλλά σε πιθανότητες, λόγω της γνωστής «αρχής της αβεβαιότητας». Εξαιτίας των ανωτέρω, έως τώρα είχε αποδειχτεί.....
Διαβάστε περισσότερα στο: www.nooz.gr