Κι όμως, ο Jeff Keacher τα κατάφερε μια χαρά και πλέον η αντίκα Mac συνδέεται στο ίντερνετ, αν και όχι με τη μεγαλύτερη επιτυχία του κόσμου. Και εξηγούμαστε...
Αφού εγκατέστησε μια εκδοχή του MacWeb 2.0, έναν πρώιμο browser για Mac δηλαδή που έτρεχε στο λειτουργικό Mac System 7, ο δαιμόνιος Keacher είχε να λύσει άλλο ένα θέμα: πώς στο καλό θα συνδεθεί η αντίκα στο ίντερνετ!
Για να κάνει λοιπόν τη σύνδεση με το router χωρίς θύρα Ethernet(!), ο Keacher χρησιμοποίησε μια σειρά από παλιούς αντάπτορες για να συνδέσει το φοβερό και τρομερό υπολογιστάκι Raspberry Pi στο παλιό του Mac Plus. Κι έτσι συνδέθηκε το Pi στο router και το Raspberry στο Mac.
Όσο για το MacWeb 2.0, δεν μπορεί να διαβάζει τα web addresses και τις ιστοσελίδες με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν τα σύγχρονα προγράμματα περιήγησης στο ίντερνετ, κι αυτό γιατί δεν αναγνωρίζει υπολογιστικές γλώσσες όπως οι Javascript και CSS! Ο Keacher αποτάνθηκε λοιπόν σε φίλο του και τον ανάγκασε να δημιουργήσει ένα proxy program που έπαιρνε τα URL των ιστοσελίδων, αφαιρούσε όλες τις σύγχρονες προγραμματιστικές γλώσσες, τα cookies, τις εικόνες και τα σχετικά, μετατρέποντας τα sites σε βασικές εκδοχές κειμένου!
Κι έτσι ο Keacher, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στους υπολογιστές από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, είναι πλέον σε θέση να διαβάζει τη Wikipedia αλλά και ειδησεογραφικά sites μέσα από τον ρετρό browser...
Όσο για τα τεχνικά χαρακτηριστικά της αντίκας, μιλάμε για επεξεργαστή 8 MHz, μνήμη RAM 4 MB, σκληρό δίσκο 50 MB και ασπρόμαυρη οθόνη ανάλυσης 512x384! Κι αν το θέλετε στην προοπτική του, ένα μέσο σημερινό PC τρέχει 200.000 φορές γρηγορότερα από το πρώιμο Mac. Και βέβαια, παρά τη χακερίστικη επιτυχία, το Mac χρειάζεται λεπτά (ναι, λεπτά της ώρας) για να φορτώσει την ιστοσελίδα. Για δείτε...