Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 2370. O πλανήτης Helghan είναι πλέον παρελθόν και οι λίγοι που κατάφεραν να επιβιώσουν της καταστροφής του μετοίκησαν στον Vekta (ναι, την πατρίδα αυτών που τους κατέστρεψαν, τι μπορεί να πάει στραβά δηλαδή;) όπου οι μεν χωρίζουν τα τσανάκια τους από τους δε μέσω ενός μεγάλου τείχους. Ξανά ναι, πρόκειται για το διχασμό του Βερολίνου all over again μόνο που να... με εξωγήινους. Και ο λόγος που το συγκεκριμένο review ξεκίνησε λίγο...ανορθόδοξα με αυτά τα δυο λόγια για το σενάριο είναι γιατί από εκεί προέρχεται και η πιο ουσιαστική απογοήτευση του Killzone: Shadow Fall. Και εξηγούμαι.
Η Guerilla αποφάσισε να πρωτοτυπήσει με την παρθενική της εμφάνιση στις κονσόλες της νέας γενιάς. Ήξερε πως έπρεπε να παραδώσει ένα θεαματικό Killzone για το launch του PS4, δεν ήταν σε καμία περίπτωση έτοιμη όμως να αναπτύξει τον τέταρτο main τίτλο της σειράς πάνω σε πρώιμα developer kits και με τις δεδομένες αντιξοότητες που επιβάλει η περίσταση. Το αποτέλεσμα είναι η απομάκρυνση από το main story με ένα spin-off του franchise που ανέκαθεν λειτουργούσε και λίγο σαν tech demo οποιασδήποτε πλατφόρμας κι αν κυκλοφορούσε. Αφήνουμε λοιπόν στην άκρη το πολύ ενδιαφέρον twist στο τέλος του τρίτου μέρους της σειράς, μεταφερόμαστε κάποια χρόνια στο μέλλον και ανοίγουμε την κερκόπορτα για πειραματισμούς!
Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσει κανείς στο Killzone: Shadow Fall δεν είναι φυσικά τίποτε άλλο από τον εκπληκτικό του τεχνικό τομέα.
That evil beast under my skin
Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσει κανείς στο Killzone: Shadow Fall δεν είναι φυσικά τίποτε άλλο από τον εκπληκτικό του τεχνικό τομέα. Γραφικά που σε πνίγουν με την ομορφιά των 1080p της ανάλυσης τους, τα εντυπωσιακά particle effects τους, τους φωτισμούς, το σχεδόν μηδενικό aliasing και το "απέραντο" draw distance τους. Παράλληλα καλό θα είναι να έχετε πρόχειρες και μερικές δραμαμίνες γιατί τα frames γυροφέρνουν ως επί το πλείστον τα 60 το δευτερόλεπτο και αν δεν είχατε την τύχη να απολαύσετε αντίστοιχα έργα τέχνης όπως το Battlefield 4 και το Crysis 3 σε κάποιο high end PC πρόσφατα, τότε σίγουρα θα τις χρειαστείτε. Όλα αυτά χωρίς να ασχοληθώ καν με το bump mapping...Με τον ίδιο ενθουσιασμό μπορώ να αρχίσω να γράφω και για τον ήχο, όπου όλα τα σύγχρονα πρωτόκολλα δίνουν βροντερό (κυριολεκτικά) "παρών", ενώ το soundtrack είναι εξαιρετικό και κάνει απελπισμένες προσπάθειες να δημιουργήσει ατμόσφαιρα, όπως το ίδιο επιχειρεί και το πρωτοεμφανιζόμενο gimmick της χρήσης του ηχείου του Dualshock 4 για την ανάγνωση των audiologs που θα βρείτε διάσπαρτα στο campaign του παιχνιδιού.
That will devour me from within
Κάπου εδώ να δώσουμε τη δέουσα έμφαση στο "διάσπαρτα". Σε αντίθεση με ότι έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα από τη σειρά, το Killzone: Shadow Fall είναι το πρώτο παιχνίδι του franchise όπου ο παίκτης αποκτά μια στοιχειώδη ελευθερία στις κινήσεις του. Ξεχάστε τα κλασσικά (έως μονότονα) corridor shooters που είχατε δει ως τώρα από το ολλανδικό στούντιο και ετοιμαστείτε να χαθείτε στους χάρτες ετούτου εδώ. Έμφαση στο "χαθείτε"!Σίγουρα κανείς δεν επιθυμεί τη στενόμυαλη γραμμικότητα που ανέκαθεν χαρακτήριζαν τα Killzone στη next gen εμπειρία του, καλό όμως θα ήταν τέτοιες δομικές αλλαγές να γίνονται κατόπιν περισσότερης μελέτης. Στην περίπτωσή μας, η Guerilla μοιάζει περισσότερο να δοκιμάζει διάφορες ιδέες που ζήλεψε από τις δημιουργίες της Irrational πάρα να καταθέτει συγκεκριμένη πρόταση στο level design, με αποτέλεσμα ένα δυσλειτουργικό σύστημα από waypoints που εμφανίζονται κατά βούληση στο HUD, το οποίο ουκ ολίγες φορές θα σας αφήσει με την απορία όταν προσπαθείτε να προχωρήσετε προς το επόμενο checkpoint.
You f****d my heart I sucked your c***
Αφού άρχισα τη γκρίνια όμως, ας μη σταματήσω εδώ. Το αλλοπρόσαλλο save system του Killzone: Mercenary φαίνεται να κάνει την εμφάνισή του κι εδώ. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε αν κι εσείς σαν κι εμένα, αρνείστε να επαναλαμβάνετε ολόκληρα sections των 15-20 λεπτών, μόνο και μόνο γιατί ο εκάστοτε developer ξέχασε να τεστάρει το παιχνίδι σε ανθρώπους που ενίοτε κλείνουν την κονσόλα τους mid-level (για να πάνε να δούνε τους Penny Dreadful live φερειπείν), είναι να βάλετε το κεφάλι κάτω και να φτάσετε στο τέλος του chapter που βρίσκεστε προτού πατήσετε το quit. Απαράδεκτο.Για το αδιάφορο σενάριο (που με αυτή την τυπική για τα τελευταία Killzone αμφίσημη εικόνα περί καλού και κακού μας προϊδεάζει πάντα για πράγματα πολύ μεγαλύτερα από αυτά που τελικά εισπράττουμε) τα είπαμε και στην εισαγωγή, αρκεί. Αφήνω λοιπόν κι εγώ κάπου εδώ το custom made φτυαράκι μου στην άκρη, για να κλείσω με περισσότερα πράγματα που μου άρεσαν στο παιχνίδι.
Is this your way to rock 'n' roll?
Σε επίπεδο χειρισμού τα πάντα δουλεύουν άψογα και το DualShock 4 αποδεικνύεται η σημαντικότερη προσθήκη στη φαρέτρα της Sony για τη νέα γενιά. Έξτρα πόντοι μάλιστα για το δεύτερο gimmick του παιχνιδιού σε σχέση με το χειριστήριο του PS4, τον έλεγχο του Owl μέσω του touchpad. Και σας προλαβαίνω σχετικά με το τι εστί Owl: Πρόκειται ουσιαστικά για ένα drone που μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε με τέσσερις διαφορετικούς τρόπους (επιθετικά είτε σαν κινητό πολυβόλο ή σαν stun gun, ως bubble shield αλα Halo, όπως και σαν πολύτιμο σύνεργο για hardcore rapelling στις βουνοπλαγιές του Vekta) τους οποίους και επιλέγετε κάνοντας τις αντίστοιχες κινήσεις προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα στο pad με τον αντίχειρα σας. Κρίμα που η χρησιμότητά του παραμένει ελαφρώς διακοσμητική από κάποιο σημείο και πέρα.
Για το τέλος άφησα το online κομμάτι του τίτλου, και όχι τυχαία αφού οι ενδιαφερόμενοι θα βρουν εκεί το πρώτο τους next gen σκάλωμα. Το single player campaign του Killzone: Shadow Fall θα ζητήσει περίπου 7-8 ώρες από τη ζωή σας. Στο multiplayer τμήμα όμως θα κάνετε πλήρη απόσβεση (και με το παραπάνω δηλαδή) των χρημάτων σας. Δέκα μεγάλοι χάρτες, τρία διαφορετικά classes (assault, scout και support) και ένας σκασμός από modes που σε συνδυασμό με το skill system (μάλλον απαραίτητο κι αυτό πλέον σε κάθε online FPS που σέβεται τον εαυτό του) θα ικανοποιήσει και τον πιο "κακομαθημένο" tea-bagger εκεί έξω.
Αν θέλετε να δικαιολογήσετε την αγορά ενός PS4, δεν έχετε άλλη επιλογή από το να λιώσετε το Killzone: Shadow Fall.